Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ
Η ωραία Ελένη φημίζονταν για τη θεϊκή ομορφιά της. Ο Όμηρος τη χαρακτηρίζει ομορφομαλλούσα, ομορφοπρόσωπη , ασπροχέρα και ομορφοντυμένη. Ήταν άνθρωπος με θεϊκή καταγωγή. Ήταν μια πολύ σεμνή και συγκρατημένη γυναίκα .Η ομορφιά της ήταν μεγάλη και πολύ άνδρες την περιτριγύριζαν. 
      Η ωραία  Ελένη υπήρξε επίσης πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους. Κάποιοι την ‘‘πολιορκούσαν’’ με καυστικές λέξεις αλλά οι περισσότεροι  την θαύμαζαν για την ομορφιά της, την εξυπνάδα της, την ταπεινότητα της και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που είχε. Στα αρχαιότερα χρόνια οι πολίτες την παρουσίαζαν σε πολλά γλυπτά, ζωγραφιές και αρκετά ψηφιδωτά όπου την απεικόνιζαν. Ήταν πολύ αντικειμενική με τους άλλους αλλά και υπακοή προς όλους ακόμη κι αν ήταν κατώτεροι της. Ήταν πολύ όμορφη για εκείνη την εποχή αλλά και έως σήμερα, που της δώσαμε το επίθετο «ωραία». Βλέπουμε επίσης πως ο Αγαμέμνονας προτίμησε την Ελένη για σύντροφο του παρά την   Κλυταιμνήστρα που ήδη είναι η γυναίκα του και  πως επίσης  έγινε ένας ολόκληρος πόλεμος για αυτήν. Η ίδια φαίνεται να καυχιέται για τον εαυτό της αλλά και να λυπάται για την αναστάτωση που έφερε στις δυο πόλεις.
Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Παυλίδης Κωνσταντίνος
                                                          Πεκτσέσογλου Ανδρέας
                                                          Σταμτσίδου Κωνσταντίνα

Από την Ομηρική γυναίκα στην Ελληνίδα του 21αι.

Από την Ομηρική γυναίκα στην Ελληνίδα του 21αι.

    Στην Ομηρική εποχή οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να βγαίνουν έξω από το σπίτι. Μέσα στο σπίτι είχαν το δικό τους χώρο , το γυναικωνίτη, στον οποίο ασχολούνταν με τον αργαλειό και τα υφαντά .Τα μόνα άτομα με τα οποία μιλούσαν ήταν οι δούλες τους. Οι γυναίκες εκείνη την εποχή για να βγουν έξω από το σπίτι έπρεπε να υπάρχει μια σημαντική εκδήλωση,  στην οποία δεν πήγαιναν ασυνόδευτες και χωρίς την παρουσία κάποιας δούλας. Στην ομηρική εποχή οι γυναίκες που μπορούσαν να μορφωθούν ήταν λίγες. Οι γυναίκες έμεναν σπίτι και μάθαιναν από την μητέρα τους τις οικιακές δουλειές. Η Ομηρική γυναίκα άκουγε πάντα και έδινε ιδιαίτερη σημασία σε αυτά που της έλεγε ο άντρας της, μιας και αυτός ήταν ο αρχηγός του σπιτιού.
   Αντίθετα, η σημερινή Ελληνίδα γυναίκα έχει αλλάξει πολύ. Πλέον μια γυναίκα έχει ίσα δικαιώματα με έναν άνδρα. Επίσης οι σημερινές γυναίκες εργάζονται σε πολλών ειδών δουλείες και δεν είναι κλεισμένες στα σπίτια όλη την ημέρα όπως παλιά. Πλέον η γυναίκα μπορεί να πηγαίνει σε θέατρα για να  ψυχαγωγηθεί  αλλά και να παίρνει μέρος και σε διάφορους αγώνες, είτε τοπικούς είτε πανελλήνιους. Ένα ακόμη σημαντικό γεγονός είναι ότι πια οι γυναίκες  έχουν δικαίωμα ψήφου. Επίσης μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει τον σύντροφο της αλλά και να έχει μια κοινωνική ζωή όπως κρίνει η ίδια.

Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Παπαγιάννη Χρυσούλα
                                                          Παυλίδου Αθανασία
                                                          Τόσκας Νίκος
                                                          Τσαούσης Γιάννης

ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ

ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
H   σύνθετη   λέξη «τειχοσκοπία» προέρχεται από τα συνθετικά «τείχος» και σκοπέω-ώ. Η ενότητα αυτή της Ιλιάδας ονομάστηκε τειχοσκοπία, επειδή η Ελένη για πρώτη φορά βγαίνει στα τείχη της Τροίας, έτοιμη να παρακολουθήσει την μονομαχία του Μενέλαου με τον Πάρη.
     Τείχος σημαίνει «ψηλός και ισχυρός τοίχος κατασκευασμένος από μεγάλες πέτρες». Τείχη έχτιζαν γύρω από τις αρχαίες και μεσαιωνικές πόλεις αλλά και γύρω από εκτεταμένες περιοχές για προστασία από τους εχθρούς. Ωστόσο, μεταφορικά σημαίνει «άρνηση επικοινωνίας ή αποδοχής νέων ιδεών, αντιλήψεων. π.χ. έχει υψώσει γύρω του ένα τείχος και δεν έρχεται σε επαφή με κανέναν, γκρεμίζονται τα τείχη του συντηρητισμού». Γνωστά είναι τα Κυκλώπεια τείχη. Η ονομασία Κυκλώπεια τείχη, δόθηκε στα γιγαντιαία τείχη των μυκηναϊκών χρόνων, κατασκευασμένα από μεγάλους ακανόνιστους λίθους που συναρμολογούνταν χωρίς συνθετικό υλικό.
     Η λέξη «τείχη» στο ποίημα του Καβάφη έχει μεταφορική έννοια. Ο ποιητής μιλάει για τους περιορισμούς που τίθενται στη ζωή μας και τους παρουσιάζει ως τείχη που τον εγκλωβίζουν. Τα τείχη που φυλακίζουν τον ποιητή είναι οι διάφοροι περιορισμοί που επιβάλλονται στους ανθρώπους και ενδέχεται να είναι κοινωνικοί περιορισμοί , είτε θρησκευτικοί ή ακόμη και οικονομικοί. Στις μέρες μας τα τείχη που συναντάμε στις πόλεις , είναι αυτά που αναφέρει ο Καβάφης.
    Οι σημερινοί άνθρωποι, δεν είναι ποτέ τόσο ελεύθεροι όσο θα ήθελαν ή όσο πιστεύουν ότι είναι, καθώς κάθε μας πράξη υπόκειται σε κοινωνικό έλεγχο ή φιλτράρεται από τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις, ενώ δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι συχνά η ελευθερία μας φτάνει μέχρι εκεί που επιτρέπει η οικονομική μας κατάσταση.

Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Στεφανίδης Σοφιανός
                                                          Σαρμαζανίδης Ισαάκ   
                                                          Τσαβδαρίδης Γιώργος                                                                                                                                             
                                                  Τακαρίδης Χάρης

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΩΣ ΗΘΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΩΣ ΗΘΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ

   O Όμηρος ήταν αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, με τον οποίο αρχίζει η ελληνική λογοτεχνία. Ο Όμηρος έγραψε την Οδύσσεια και  την Ιλιάδα, της οποίας το θέμα είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν.
   Χαρακτηριστικό  του Όμηρου είναι ότι κρατά  το ενδιαφέρον του ακροατή - αναγνώστη μέχρι το τέλος. Τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος. Η διήγησή του είναι ήρεμη και ευγενής. Απεικονίζει και τις πιο αποτρόπαιες σκηνές, αλλά ο ρεαλισμός του ποτέ δε γίνεται ενοχλητικός.
   Αποδεικνύεται βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και ασύγκριτος παρατηρητής της φύσης και του κόσμου. Χρησιμοποιεί πολλές τεχνικές, όπως την ενανθρώπιση, τα άστοχα ερωτήματα (γιατί θέλει να διατυπωθεί με έμφαση η αλήθεια), την επική ειρωνεία και πολύ συχνά την προοικονομία, καθώς θέλει να προετοιμάσει τον αναγνώστη από πριν για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Για πρώτη φορά εντάσσει στη λογοτεχνία και την τεχνική την έκφρασης , ένα είδος ρητορικής περιγραφής. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα με το υφάδι της Ελένης που θέλει να δείξει πόσο νοιάζεται για τον πόλεμο και το αποδεικνύει με κάθε δυνατό τρόπο.
   Ο Όμηρος αποδεικνύεται βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και μεγάλος ηθογράφος. Δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο ήθος των ηρώων, κάτι που ξεχωρίζει με τα επίθετα που χρησιμοποιεί για να τους  χαρακτηρίσει όταν αναφέρεται σε αυτούς. Τα πρόσωπα που παρουσιάζει ενεργούν με συνέπεια προς το "ήθος" τους.
   Ο θαυμασμός για τα έπη του Όμηρου διατηρείται ακόμη και σήμερα,  καθώς τα έπη του έχουν μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες και  διδάσκεται σε πολλά  σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων.

Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Τορνικίδης Βασίλης
                                                          Τσαμτσαρίδης Στράτος
                                                          Τσαπκίνης Χριστόφορος

Η γυναίκα στην Ομηρική εποχή

Η  γυναίκα στην Ομηρική εποχή

     Στην Ομηρική εποχή οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα για πολλά πράγματα. Οι γυναίκες δεν έβγαιναν έξω παρά μόνο  για κάποιες σημαντικές εκδηλώσεις. Δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και έπρεπε να εμφανίζονται  πάντα με συνοδεία άλλων γυναικών. Επίσης έπρεπε να φοράνε ένα μαντίλι στο πρόσωπο τους. Τον χρόνο τους μέσα στο σπίτι τον περνούσαν στον γυναικωνίτη, όπου εκεί ασχολούνταν με τις οικιακές εργασίες. Όταν είχαν κάποιον φιλοξενούμενο του φέρονταν όμορφα και τον περιποιούνταν με μεγάλη προσοχή.
     Το κυριότερο χαρακτηριστικό για την ιδανική γυναίκα είναι ένας συνδυασμός ομορφιάς και εξυπνάδας. Οι άνδρες εκείνης της εποχής προτιμούσαν τις γυναίκες φρόνιμες και ταπεινές. Ήθελαν τις γυναίκες να είναι εργατικές και να ασχολούνται με τις οικιακές τους εργασίες. Να είναι σεμνές, αξιοπρεπείς, όμως ταυτόχρονα να είναι και όμορφες και περιποιημένες όσον αφορά την εξωτερική τους εμφάνιση.

Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Παπαγιάννη Χρυσούλα
                                                          Παυλίδου Αθανασία
                                                          Τόσκας Νίκος
                                                          Τσαούσης Γιάννης

ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ

ΑΠΟ  ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
Τα δύο συνθετικά της λέξης «τειχοσκοπία» είναι τα: τείχος+σκοπώ. Έτσι ονομάζεται η ενότητα Γ122-244 της Ιλιάδας επειδή η Ελένη παρουσίασε τους αρχηγούς των Αχαιών στον Πρίαμο από τα τείχη.
    Το τείχος είναι το ψηλό και ισχυρό κτίσμα από  πέτρες, που έχτιζαν γύρω από τις αρχαίες   πόλεις αλλά και γύρω από μεγαλύτερες περιοχές για προστασία από τους εχθρούς.  Μεταφορικά σημαίνει οτιδήποτε μοιάζει με τείχος στη μορφή ή στη λειτουργία. Συχνά αναφέρεται η φράση «Κυκλώπεια τείχη», ονομασία που δόθηκε στα γιγάντια τείχη των Μυκηναϊκών χρόνων.
        Η λέξη τείχη στο ποίημα του Καβάφη έχει μεταφορική σημασία. Στις μέρες μας συναντάμε πιο συχνά τα Καβαφικά τείχη. Ο ποιητής μιλά για  τα τείχη της σύγχρονης εποχής όπως η τηλεόραση, τα Μ.Μ.Ε, το ίντερνετ και το ραδιόφωνο, που σε κρατάνε έξω από τον πραγματικό κόσμο, δεν σε αφήνουν να σχηματίσεις δικές σου απόψεις και αναγκάζεσαι να σκέφτεσαι και να λειτουργείς με έναν προκαθορισμένο τρόπο. Στις πόλεις συναντάμε πιο συχνά τα καβαφικά τείχη. Γιατί στις πόλεις βρίσκονται περισσότερο τηλεοράσεις, ΜΜΕ κλπ που σε κρατάνε <<αποκλεισμένο>> και δεν σε αφήνουν να ανοίξεις τους ορίζοντες σου, να σχηματίσεις μια δικιά σου άποψη και να ζήσεις στον αληθινό κόσμο. Η λύση είναι να προσπαθείς να μην επηρεάζεσαι από διαφημίσεις,  εκπομπές και από τα μηνύματα που σου περνάνε.
Το κείμενο έγραψαν οι μαθητές του Β4 : Παπαχρυσοστομίδου Ζωή
                                                          Σαββόγλου Μαρόα
                                                          Χατζηελευθερίου Βασίλης
                                                          Χαραλαμπίδου Χρυσούλα

Ο Όμηρος

Τα τείχη